Nullam rutrum mauris nec pretium molestie ex nisl placerat
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi.
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi.
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris fermentum lorem a leo cursus convallis.
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris fermentum lorem a leo cursus convallis.
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris fermentum lorem a leo cursus convallis.
Nullam imperdiet et nibh porttitor luctus. Duis suscipit sollicitudin odio. Fusce pharetra fermentum congue. Nulla facilisi. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Mauris fermentum lorem a leo cursus convallis.
Há poucos cumprimentos mais lastimáveis do que o “É, é isso aí…” dito quando não se tem ideia do que falar para o outro. Quem cumprimenta quer dizer, mas não sabe o
O pai de Vinícius levanta-se de súbito enquanto a mãe e o próprio Vinícius continuam sentados à mesa. Erguido, o homem lhes parece imenso, capaz talvez de tocar o teto com o
“Reunião de pais é mesmo um saco”, disse-lhe a mulher, concordando, “mas já acabou. Achamos a tal Sandra e resolvemos a coisa de uma vez — que tal?” Estavam ali plantados, nas
Neste último dia do ano, Mateus não consegue deixar de lembrar-se da idosa que caiu uns poucos metros à sua frente quando ele, aos dezessete, ia a pé a uma festinha de
Preste atenção a essa mulher bêbada. Ela acaba de ultrapassar as portas do mercadinho e, tonta como um pião prestes a cair, tenta atravessar a rua. Por alguma ironia hilária, a bêbada
Mariana, de dezesseis anos, tem uma cicatriz no supercílio, adquirida aos seis. Aprendeu esta palavra, “supercílio”, naqueles tempos, quando seus familiares a repetiam a torto e a direito a fim de situar
— Outra mariola? A mulher já não o questionava com o sorriso surpreso de há quatro anos. Falava ralhando, mas não só ralhando. Na sua pergunta havia já um tom de asco,
O convite já surgira em momento inapropriado. Quando o Alberto ligava pela primeira vez chamando-o para ir ao bar, o Fabrício descobrira, há coisa de duas horas, a traição da noiva. Atendera
Compraram-lhe um peixe-dourado para que deixasse de resmungar do inglês. Voltava, todas as tardes, da escolinha, com o choramingo: “Não aprendo nada! Nada! Sou burro, burro, burro!” Naquele dia, porém, surpreenderam-no antes
À noitinha, coberto junto à esposa por um colchão que os fazia suar mas debaixo do qual não se atreviam a sair, Emílio gabava-se do passado. Não sabia o que o levara,
Quando o trombadinha tirou-lhe o aparelho das mãos e foi-se correndo, Gilmar, rente à balaustrada da ponte, pensou em atirar-se no rio. Mas queria mesmo ir à padaria, e foi. Pôde conter
— Se essa miséria der cria no telhado, eu mato. Subo lá em cima e mato a peste de vassourada, não quero saber. Que saco! — Pai! — embirrava a menina, parando
Quando ergueu o controle remoto e pôs fim à voz do âncora do noticiário, Maria Inês chorava em silêncio em razão do filho assassino. Era já noite e as manchetes de toda
Naquele dia, recebeu das mãos da mãe, e não do pai, o prato de arroz, feijão e galinha. — O pai não vem pro almoço? — perguntou-lhe, o rosto torcido. — Não
Emagrecera três quilos desde que rompera com Sílvia. Pelo oitavo dia seguido, enfrentava o desjejum sabendo que não chegaria à metade da refeição, e começava a considerar que lhe bastava respirar para
Quando subiu na velha moto para voltar à casa, desejou um desastre absoluto que o levasse desta para melhor. Ainda não acreditava por completo nas palavras do patrão, que lhe tinha dito,
— Mil vezes pior que o fim é a consciência antecipada do fim — disse a ela. Aquela frase lhe surgira como por mágica depois de uma semana tentando pôr em palavras
Acordou pelo décimo quarto dia seguido sem os seus remédios. Abriu os olhos e seu primeiro pensamento foi masturbar-se e ejacular nas portas do guarda-roupa. Mordeu o lábio inferior, balançou-se na cama
Outra vez havia se rendido às loucuras de sua mulher. Naquele dia, ela lhe sugerira ir ao trabalho pedalando, e, para a própria surpresa, ele aceitara com uma facilidade inusual. Olhando em
Cookie | Duração | Descrição |
---|---|---|
cookielawinfo-checkbox-analytics | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics". |
cookielawinfo-checkbox-functional | 11 months | The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional". |
cookielawinfo-checkbox-necessary | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary". |
cookielawinfo-checkbox-others | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other. |
cookielawinfo-checkbox-performance | 11 months | This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance". |
viewed_cookie_policy | 11 months | The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data. |